Χ.Ντ. (Χίλντα Ντούλιτλ), Η πισίνα

Ζεις;
Σ’ αγγίζω.
Σπαρταράς σαν το ψάρι της θάλασσας.
Σε τυλίγω στα δίχτυα μου.
Τι ‘σαι εκεί μέσα – δεσμώτης;

The Pool

Are you alive?
I touch you.
You quiver like a sea-fish.
I cover you with my net.
What are you – banded one?

Μετάφραση: Τελέσιλλα

Τελέσιλλα, Σύμβολο Πίστεως

Πιστεύω εις έναν Άνθρωπο παρεμβατικό, τεχνοδαμάτορα, ονοματοδότη ουρανού και υπεδάφους, ορατών τε πάντων των ελεεινών και αοράτων τεράτων.

Αυσόνιος, Έτσι

Θα ήταν συνετό και φρόνιμο να κλείσουμε τα αφτιά μας σε όλες αυτές τις new age τύπου, αθλιότητες οι οποίες διαστρεβλώνουν την ορθή πνευματικότητα, βιάζοντας με τις σαλές τους ιδέες κάθε αισθητικά αυστηρή νόρμα, που μας κληροδότησαν οι πρεσβύτεροί μας.

Διοτίμα, Εν Αρχή ην ο Άνθρωπος

Εν αρχή ην ο άνθρωπος. Κάποτε κατασκεύαζε θεούς, τώρα είναι ο ίδιος θεός. Κυρίαρχος, εξουσιαστής των πάντων, παντεπόπτης, αυτοκράτωρ, οδηγός.

Κόριννα, τΡαλαΛάΘη

Έμεινα πίσω να σκεφτώ,
ποιός φταίει για τα λάθη.
Μήπως εσύ;
Μήπως εγώ;
Αστείο να σε ψέγω,
με τόσα που χεις πάθει.

Φ.Τ. Μαρινέττι, Το Μανιφέστο του Φουτουρισμού (Δεύτερο μέρος)

1. Σκοπός μας είναι να τραγουδήσουμε τον έρωτα του κινδύνου, το φρόνημα της ενέργειας και της αφοβίας.

2. Το θάρρος, η τόλμη και η εξέγερση θα είναι τα ουσιώδη στοιχεία της ποίησης.

3. Μέχρι σήμερα η λογοτεχνία έχει εκθειάσει την ακινησία της σκέψης, την έκσταση και τον ύπνο. Σκοπός είναι να εξάρουμε την επιθετική δράση, την πυρετώδη αϋπνία, τον διασκελισμό του δρομέα, το θανάσιμο άλμα, την γροθιά και τον κόλαφο.

4. Επιβεβαιώνουμε ότι η μεγαλοπρέπεια του κόσμου έχει εμπλουτιστεί με μια νέα ωραιότητα: την ωραιότητα της ταχύτητας. Ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του οποίου η εξάτμιση κοσμείται με μεγάλους σωλήνες, σαν ερπετά με εκρηκτική ανάσα – ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο που καλπάζει μανιασμένο είναι ωραιότερο από τη Νίκη της Σαμοθράκης.

5. Θέλουμε να υμνήσουμε τον άντρα που κρατάει το τιμόνι, που εκσφενδονίζει το δόρυ του πνεύματος σε όλον τον πλανήτη, σ’ όλο το μήκος της τροχιάς του.

6. Ο ποιητής πρέπει να αφιερώσει τον εαυτό του με ζέση, μεγαλείο και γενναιοδωρία, να διογκώσει την ενθουσιώδη θέρμη των αρχέγονων στοιχείων.

7. Πέρα από τον αγώνα, δεν υπάρχει άλλη ομορφιά. Έργο χωρίς επιθετικό χαρακτήρα δεν μπορεί να είναι αριστούργημα. Η ποίηση πρέπει να συλληφθεί ως βίαιη επίθεση κατά αγνώστων δυνάμεων, ως τιθάσσευση και υποταγή τους ενώπιον του ανθρώπου.

8. Βρισκόμαστε στο έσχατο ακρωτήρι των αιώνων! … Ποιος ο λόγος να κοιτάμε προς τα πίσω, όταν αυτό που θέλουμε είναι να σπάσουμε τις μυστηριώδεις πόρτες του Αδύνατου; Ο Χώρος και ο Χρόνος πέθαναν χθες. Ζούμε ήδη στο απόλυτο, διότι έχουμε δημιουργήσει την αιώνια, πανταχού παρούσα ταχύτητα.

9. Θα δοξολογήσουμε τον πόλεμο –τη μόνη υγιεινή του κόσμου–, τον μιλιταρισμό, τον πατριωτισμό, την χειρονομία των αγγελιαφόρων της ελευθερίας που σπέρνουν τον όλεθρο, τις ωραίες ιδέες που γι’αυτές αξίζει κανείς να πεθάνει, και την περιφρόνηση για τη γυναίκα.

10. Θα καταστρέψουμε τα μουσεία, τις βιβλιοθήκες, τις ακαδημίες όλων των ειδών, θα πολεμίσουμε την ηθικοκρατία, τον φεμινισμό, κάθε ευκαιριακή ή χρησιμοθηρική δειλία.

11. Θα υμνήσουμε τα μεγάλη πλήθη τα συνεπαρμένα από την εργασία, την ηδονή και τα έκτροπα. Θα τραγουδήσουμε τις πολύχρωμες, πολυφωνικές παλίρροιες της επανάστασης στις μοντέρνες πρωτεύουσες. Θα τραγουδήσουμε τον δονούμενο νυχτερινό πυρετό των οπλοστασίων και των ναυπηγείων που αστράφτουν βίαια κάτω από τα ηλεκτρικά φεγγάρια. Τους άπληστους σιδηροδρομικούς σταθμούς που καταβροχθίζουν τις σερπαντίνες του καπνού. Τα εργοστάσια που κρέμωνται απ’ τα σύννεφα με τις στραβές γραμμές του καπνού τους. Τις γέφυρες που δρασκελούν τους ποταμούς σαν γίγαντες αθλητές, σπινθηρίζοντας στον ήλιο με τη λάμψη του μαχαιριού. Τα περιπετειώδη ατμόπλοια που οσφραίνονται τον ορίζοντα. Τις βαθύστερνες μηχανές που οι τροχοί τους ψαύουν τις ράγες σαν οπλές ταράστιων χαλύβδινων αλόγων που έχουν χαλινό από σωλήνα. Και την κομψή πτήση των αεροπλάνων που οι έλικες τους πλαταγίζουν στον άνεμο σαν σημαίες και μοιάζουν με αλαλαγμούς ενθουσιασμού ενός πλήθους.

(1909)

μτφ. il Notario

Φ.Τ. Μαρινέττι, Το Μανιφέστο του Φουτουρισμού (Πρώτο μέρος)

Ξαγρυπνήσαμε όλη τη νύχτα, οι φίλοι μου κι εγώ, κάτω από πολυελαίους με θόλους από διακοσμητικό μπρούντζο, θόλους με αστέρια στολισμένους σαν τα πνεύματά μας, φέγγοντας σαν αυτά με τη φυλακισμένη ακτινοβολία ηλεκτρικών καρδιών. Για ώρες είχαμε ποδοπατήσει την αταβιστική μας πλήξη σε πλούσια ανατολίτικα χαλιά, φιλονικώντας μέχρι τα τελευταία όρια της λογικής και μαυρίζοντας πολλές δεσμίδες χαρτιού με τις ξέφρενες κακογραφίες μας.

Γιώργος Σεφέρης, Στέρνα

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

Στέρνα

Εδώ, στο χώμα ρίζωσε μια στέρνα
μονιά κρυφού νερού που θησαυρίζει.
Σκεπή της βήματα ηχερά. Τ’ αστέρια
δε σμίγουν την καρδιά της. Κάθε μέρα
πληθαίνει, ανοιγοκλεί, δεν την αγγίζει.

Λουξώριος, Μανιφεστοποιών Διαμάχη

Το παρόν κείμενο στόχο έχει να απαντήσει συνοπτικά και με τον ευγενικότερο δυνατό τρόπο που επιτρέπουν τα πέντε αξιώματα της κβαντομηχανικής στην κόντρα επιφανών διανοουμένων σχετικά με το αν τα καλλιτεχνικά ρεύματα προκαλούνται από το φυσικό νόμο της μεταβολής ή είναι αποτέλεσμα των ενεργειών ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων.

Αρσένι Ταρκόφσκι, Ζωή, ζωή

Σε προαισθήσεις δεν πιστεύω και προλήψεις
Δε φοβάμαι. Δε φοβάμαι μήτε τη συκοφαντία
Μήτε το δηλητήριο. Θάνατος δεν υπάρχει.
Αθάνατοι όλοι. Αθάνατα όλα. Δεν πρέπει
Να φοβάσαι το θάνατο ούτε στα δεκαεφτά
Μήτε στα εβδομήντα. Δεν υπάρχει θάνατος
Ούτε σκοτάδι. Υπάρχει μόνο φως κι αλήθεια.
Είμαστε όλοι στην ακροθαλασσιά κι εγώ
‘Eνας απ’ αυτούς που ξετυλίγουνε τα δίχτυα
Καθώς η αθανασία περνάει σαν κοπάδι.

Μτφρ. Γιώργου Μολέσκη

Арсений Тарковский

Жизнь, жизнь

Предчувстиям не верю и примет
Я не боюсь. Ни клеветы, ни яда
Я не бегу. На свете смерти нет.
Бессмертны все. Бессмертно все. Не надо
Бояться смерти ни в семнадцать лет,
Ни в семьдесят. Есть только явь и свет,
Ни тьмы, ни смерти нет на этом свете.
Мы все уже на берегу морском,
И я из тех, кто выбирает сети,
Когда идет бессмертье косяком.

Στάτιος, Η ατομική δράση θεωρημένη ως μία εκ των καλών τεχνών

Το άτομο χρησιμοποιώντας εσωτερικούς μηχανισμούς δρα με στερεότυπο τρόπο σε συνθήκες που αν το αίτιο ήταν μόνο η περιβαλλοντική κίνηση θα αναμέναμε να εκδηλωθεί μη προβλέψιμα. Καταλαβαίνουμε συνεπώς ότι οι εσωτερικές νοητικές διαδικασίες και μηχανισμοί, εξωτερικεύονται και ασκούν επίδραση στο περιβάλλον η οποία μπορεί να αποτελέσει παράγοντα εκ των έσω μεταβολής του.

Συνέχεια…

Ε.Ε. Κάμινγκς, Ο ποιητής είναι πιγκουίνος – τα φτερά του τα έχει για να κολυμπάει

Κόριννα, Άσμα πολεμικό και εύθυμο

«Έτσι δε θα μου γράφεις.

Να μάθεις να μιλάς

Για την πραγματικότητα.

Τις λέξεις να μετράς.

Να γράφεις με σεμνότητα.

Κόριννα, ΠοΙηΤιΚό ΕπιΧείΡηΜα ΥπεΡ του ΦΥσΙκού ΝόΜοΥ

Οποία αυτή κοινοτοπία,
να θεωρήσεις, βλάσφημε
πως είναι ανθρώπινη
του κόσμου σου η ουσία.

Ερνστ Γιαντλ, Το καρφί

να καρφώσω θέλω γερά
τούτη τη μέρα κάθε μα
κάθε μέρα θέλω εδώ γερά να
καρφώσω ώστε να μη μου ξεφύγει
άλλο πια ώστε ούτε μια να
μη μου ξεφύγει άλλο πια ούτε μια
όπως τόσες και τόσες πρωτύτερα
που δεν τις είχα καρφώσει γερά
μ’ ένα ποίημα

μτφ. il Notario