Αυσόνιος, Η αληθινή απολογία του Δέκιμου Μάγνου Αυσόνιου

Eγώ ο Δέκιμος Μάγνος Αυσόνιος, γεννημένος στα Βουρδίγαλα της Γαλατίας, λέγω ότι παρά τα χρόνια που πέρασαν και όσα ακούστηκαν για μένα, βλασφημίες και ανοησίες, λέγω λοιπόν τούτο, ότι γύρισα πίσω για να αποκαταστήσω του λόγου το αληθές, ότι η ποίησή μου φανέρωσε και εξήγειρε της εποχής το λόγο, ότι σαν αριστοκράτης έλαβα την βέλτιστη εκπαίδευση, πλην τα Ελληνικά, το παραδέχομαι, που ποτέ δεν μπόρεσα να μάθω καλά, γιατί τοιούτα ήταν για μένα βαρετά .

Όμως εδίδαξα πραγματικά την αλήθεια και μόνον αυτή.

Από την δικιά μου σχολή πέρασαν μαθητές πολλοί όπως ο Άγιος Παυλίνος ο Νολανός, επίσκοπος μετέπειτα της Νόλας.

Τριάντα χρόνια και κάτι εδίδαξα ωσότου με φώναξε στην αυλή ο Βαλεντινιανός για να διδάξω τον Γρατιάνο, τον διάδοχό του.

Μα εμένα που μου έδωσαν τις υψηλότερες τιμές και δώρα μέχρι το αξίωμα του ύπατου μου έδωσαν, ναι λοιπόν, παρόλα αυτά που ακούγονται τα σαχλά και ψέματα για μένα πως είχα τα κυκλώματα υπέρ μου και έφαγα τις θέσεις άλλων καλύτερων από μένα, μα είναι δυνατόν αυτό !! Γιατί στα αλήθεια ο καλύτερος όλων την εποχή εκείνη ήμουν εγώ και στην ιστορία αυτό πουθενά δεν το λέει  μα μόνο λέει ότι η ποίηση μου ήταν ρηχή και μέτρια και όχι σπουδαία τάχα, μα όταν εγώ εμίλαγα πλήθη από κάτω κραύγαζαν και όταν εγώ ρητόρευα μαθητές μέτριους έκανα λαμπρούς, έτσι άλλη δεν είχα επιλογή παρά να επιστρέψω για να διαδώσω την αλήθεια, γιατί δεν μένει παρά μόνο η φήμη που μας κυνηγά μέχρι και μετά θάνατον.

Να ξέρετε λοιπόν πως εγώ ο Δέκιμος Μάγνος Αυσόνιος υπήρξα λαμπρός και τίμιος αριστοκράτης της εποχής εκείνης, ποιητής και γνώστης των γραμμάτων και της ρητορικής.

Μα κάποιοι είπαν, όπως ο Εδουάρδος Γίββων ότι εγώ αντιπροσωπεύω την παρακμιακή αισθητική της εποχής εκείνης, αν είναι δυνατόν !!

Ότι δεν είχα πρωτοτυπία, μα αυτός δεν έχει καν διαβάσει το ποίημα μου Mossela, το εξαίρετο αυτό ποίημα που αισθητικά από μόνο του είναι ένα θαύμα της τέχνης, που θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στα καλύτερα έργα παγκοσμίως, αλλά ξέρω γιατί όλα αυτά, ξέρω , γι’ αυτό ήρθα πίσω λοιπόν για να σας πω την πραγματική αλήθεια και τι πραγματικά έγινε την εποχή εκείνη.

Με σπίλωσαν κύριοι και όλα αυτά γιατί ;

Γιατί στην εκστρατεία κατά των Αλεμάνων περί το 375 λένε ότι μου δωρήθηκε σκλάβα η Σουηβή Bissula ως μέρος της λείας του πολέμου.

Μα τι βλακείες είναι αυτές, εγώ που τον έρωτα εγνώρισα για πρώτη φορά, να θέλουν να τον πουν λάφυρο, εγώ που ποίημα ολάκερο έγραψα γι’ αυτή και που πραγματικά την αγάπησα σαν την μοναδική γυναίκα σε ολόκληρη τη ζωή μου, θέλουν να την πουν, ξαναλέγω, λάφυρο ενός πολέμου.

Μα κύριοι, είναι η ώρα να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να την διαδώσετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε, πως κάποιοι ενοχλήθηκαν τότες και είπαν πως δεν είναι δυνατόν να παντρευτείς μια ξένη σκλάβα, μα τους είπα, την αγαπώ πέρα από την αυτοκρατορία αυτή και οποιαδήποτε άλλη που θα έρθει, τότες μου είπαν πως για πάντα θα μείνω στην αφάνεια και θα ξεγραφτώ από τα βιβλία, πως το όνομα μου θα αντιπροσωπεύει τις χειρότερες στιγμές της εποχής και πως ασήμαντος θα μείνω, μα απήντησα πως δεν με νοιάζει, κάντε ότι θέλετε.

Ύστερα δολοφονήθηκε ο Γρατιανός και τα υπόλοιπα τα ξέρετε, πήγα στα κτήματα μου και αποσύρθηκα ωσότου να πεθάνω…

Γι’ αυτό σας λέγω, διαδώστε την αλήθεια και πείτε τους να ξαναγραφτεί από την αρχή η ιστορία αυτή.

Τώρα συγχωρέστε με, πρέπει να γυρίσω πίσω, βλέπετε λήγει η επείγουσα άδεια μου και πρέπει να φύγω για να έρθουν και άλλοι νεκροί.

Ευχαριστώ που με ακούσατε και, όπως είπαμε,

διαδώστε την αλήθεια.