Κομπαγιάσι Ίσσα, Μύγες και Βούδες

Πρωτοβρόχια: ο κόσμος με ποιήματα στεγνώνει.

***

Πάλι βρέχει. Οι θεοί βάζουν μπουγάδα.

***

Μπορεί αυτός ο κόσμος να είναι ένα λάθος, αλλά
οι κερασιές ανθίζουν.

***

Υπάρχω: στέκομαι εδώ και χιονίζει.

***

Όπου δεις ανθρώπους, ψάξε για μύγες και Βούδες
***

Πάψτε τα μιξοκλάματα. Τα έντομα, τ’ αστέρια
κι οι εραστές οφείλουν κάποτε να σβήνουν.

***

Αυτός ο κόσμος είναι σκέτη δροσιά: στάζει ακατάσχετα.

***

Να κάνεις τα πάντα για να επιβιώσεις: τι παγωνιά κι αυτή!

***

Μέσα στη χιονοθύελλα της νύχτας λάμπει σαν άστρο το καθίκι μου.

***

Αυτή θα είναι η τελευταία κατοικία μου λοιπόν;
Δυο μέτρα χιόνι;

***

Το ρύζι γράφεται με χιόνι λιωμένο στην αυλή.

***

Κοιτάζω τα σκιάχτρα και δειλιάζω: γερνάω.

***

Χειμώνιασε: ακόμη και οι κουκουβάγιες το έριξαν στην ποίηση!

***

Μην ξεχνάτε! Ταξιδεύουμε προς την Κόλαση απολαμβάνοντας τη θέα ανθισμένων λουλουδιών.

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας