…και λίγος Ηλίας Πετρόπουλος

δεν εζήτησα συμβουλές και συμβουλές μου δίνουν
απρόσκλητοι συμβουλάτορες φαφλατάδες μικροαστοί
λένε λένε κι όλο προφητεύουν
τάχα θα με φάνε οι ωραίες γυναίκες
ενώ χαρά μου να με φάνε οι καλλονές
κι αλίμονο σε σας δυστυχισμένοι
που τα γεγονότα δεν σας χορταίνουν
κι η ζωή σας χτισμένη σιωπή και κακομοιριά
όσο για μένα
κρυφά την αγαπώ και είναι ωραία
και είναι αβρή και μυστικά την αγκαλιάζω
ούτε πουλί μάς βλέπει
ούτε ανθός μάς ακούει
φιλιόμαστε κι οι τοίχοι καμπυλώνουν

————————————————————————————————

Φουμάρω σαν τσιμινιέρα. / Έτσι νοιώθω ελεύθερος / στην κατάκτηση του ιδιωτικού μου καρκίνου.

————————————————————————————————

Στην πατρίδα μου / χειροκροτούν τον Ποιητή / μόνον όταν αυτοκτονήσει.
————————————————————————————————

Μήλο σου ρίχνω
κι αν θέλεις
κι αν μ’ αγαπάς
δός μου την αγάπη σου

Κράτα το μήλο
κι αν θέλεις
κι αν μ’ αγαπάς
μη με πικραίνεις τόσο

Πέτα το μήλο
κι αν θέλεις
κι αν δεν θέλεις
η ομορφιά διαβαίνει
————————————————————————————————-

Η Ποίηση είναι μια απάτη / κι ο Ποιητής αρχιψεύταρος. / Μόνο το Σώμα που λατρεύεις υπάρχει.

————————————————————————————————-
Πουτάνα Μνήμη, / άσε με, λιγάκι, ήσυχο. / Μάσε τα ξεσκλίδια σου / και χάσου από μπροστά μου, / ξεκωλιάρα Μνήμη.