Κόριννα, Πέντε ντερτιλίδικα

1.Ξένο σώμα

Νόμισα πως ήμουν
έτοιμη περσόνα
σαρκοβόρο στέρεο
αλώβητο, ακέραιο.

Ώσπου κοινοτόπως
ένα ξένο σώμα
βίασε το μάτι μου
γίνηκε κομμάτι μου
και το διώχνω ακόμα.

————————————————————————————————-

2.Τραύμα

Σιγά που θα δεχθείς οτί «μ’αγάπησες»
λόγω αναπάντεχης κακοκαιρίας.
Και ουδεμίαν, άλλωστε, έχεις τύψη
που, παρουσιασθείσας άλλης ευκαιρίας,
αναμφιβόλλως θα με είχες παραλείψει.
Έμαθα πια ποικίλες τέτοιες ιστορίες,
για συμπαθείς κυρίες που μοιράστηκαν ομπρέλες
με νεαρούς που ζήσανε για κάμποσο ως βδέλλες
κι ύστερα Λούης, καημός και μείζων τζίφος:
Χάσαμε το λαμπρότατό μας ύφος-
μείναμε να θρηνούμε για τις τρέλες.
Νόμιζα στην αρχή, πως είναι σύμπτωση ή θαύμα
που, αυτήν την εποχή, ανακύπτουν ολοένα κι άλλοι τόποι δικτυακοί
με θεματολογία τους το τραύμα-μα τώρα ξέρω το γιατί.

————————————————————————————————

3. Γεύμα

Σάρκα που προστάζεις
μαθε να διστάζεις-
νύσταξε, κοιμήσου
πάψε να με κράζεις.

Τα σάλια σου που τρέχουν
άδικα με βρέχουν-
η πείνα η μουρλή σου
γίνεται ποινή σου.

Δίκασε τη γλύκα
φάε εκρεμμότητα-
από τα καμμένα,
κάλλιο την ωμότητα.

Τέλος αν λυσσάξεις
μάσα το κορμί σου-
εως ότου φράξεις,
αυτοκαταπνίξου.

————————————————————————————————-
4. Φάλτσο

Σού πα, πρόσεχε
θα πέσω και θα σπάσω-
θρύψαλλα έγινα
κι ακόμα παίζεις μπάσο.

Όμως εγώ συγκακοπάθησα
μαζί σου-
μοναδική δική σου έννοια
η χορδή σου.

Αφού ελαφρώς
τα όργανά μας προπονήσαμε,
μου είπες εμπνευσμένος
«σήκω ντύσου».

Μουρμούρισα ξεκουρδισμένη
«την πατήσαμε»
κι εσύ επέστρεψες φουριόζος
στο βιολί σου.

————————————————————————————————-

5. Παράλογο

Συγχώρα με, σημαίνει κάνε χώρο
μα εσύ δεν έχεις που να με χωρέσεις.
Γέμισες το καλούπι σου με λίπασμα
αλλά λησμόνησες το χώμα και το σπόρο.
Προσωρινά φιλοξενούμαι στριμωγμένη
στο εσωτερικό σου παγωμένο μικροκοίτασμα.
Θέλοντας να παρασιτώ ενδεδειγμένη
σου πληρώνω νοίκι, φόρο και κινούμαι ως απείκασμα.
Αφού, λοιπόν, ελάχιστα τα όσα μου προσθέτεις,
γιατί αισθάνομαι μονίμως οφειλέτης;