Λουξώριος, Εκδικήσεις

Οι έκφυλες με γύρεψαν
Σειρήνες στα όνειρά μου·
είχαν στις μήτρες κρύψει
τις μίτρες· για γέννες μέλλοντος.
Και δες, πως αποφθέγγονται προμήτωρες νοσταλγικών σπηλαίων,
Προκρούστηδες, Γλυκώνειους στίχους
-αυτούς που άλλοτε φτήνανε-
με μνείες εύφωνες, με γλυκασμούς
τάχα μου πως κατάλαβαν.

Με μέθυσαν· τέρας παμμιαρό μ’ έβαλαν να κυνηγώ.
Λάξευσα πανοπλία με αλγόριθμο πάνω σε λογικές δομές
-αυτές που άλλοτε φτήνανε-
να με στηρίζει, έτσι βουστάτης που είμαι
το θύρσο κράτησα
κι άρχισα να φρουμάζω πα στα στήθια τους
ψάχνοντας φρυκτωρίες ισχνές.

Γέλωτες γνώριμοι αντηχούσαν,
παρέπαια σε σκαιό λαβύρινθο
με χνώτα σα φαντάσματα
ποιός θά’ βρει ποιόν;