Ελένη Βακαλό, Φυτική αγωγή

Τα φυτά έχουν άλλη απ’των ανθρώπων την αγωγή
Ότι δεν κινούνται δεν είναι μοναδικό
Ούτε πως δεν αυτοκτονούν
Τα φυτά είναι μονίμως επαναστατικά
Σκεφτείτε πως την ώρα του φεγγαριού αυξάνουνε τα φυτά

———————————————————————————————–———-

Στον τόπο εκείνο σήπεται
στερημένος διεισδύσεως
Κι επιμονής διεισδύσεως προς την άνοδο
Τον χώρο αναπνοής
Απ’το πλήθος των άλλων
Απλώς μεγαλώνοντας να ζητήσει
Σε ανάστημα σώματος
Πού χωρίς τους χυμούς ελάχιστο έχει μείνει
Ο κάκτος
Πιο μαλακός κι ευπρόσιτος έχει γίνει

Στα ερπετά περισσότερο μοιάζουν

———————————————————————————————————-

Εμείς στον κήπο μας φυτεύουμε γαρδένιες
Πρέπει να μεγαλώσουν στην αρχή
Σκεπασμένες μ’ένα ποτήρι
Δεν έχω δοκιμάσει ποτέ να τις αφήσω έτσι
Πάντοτε φοβάμαι
Πως μπορεί να μην πιάσουν
Μιλάω σ’αυτό το θέμα πάνω επειδή θέλω να είμαι
Εναντίον:
…….Του χιούμορ
…….Της χάρης
…….Της προσωπικής συνέπειας
Του πνεύματος
Όπως το εννοεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός
Αυτή είναι με τα φυτά η κυριότερη διαφορά μας