
Στο φως αστέρια
πώς να τα δείς αλήθεια
μόνο τη μέρα
Κλειδοκύμβαλα
του κάκου καθρέφτες σε
κουτί μουσικό
Κοιτάζεις πίσω
φίλοι-σκιές που γνέφουν
δίχως να γράφουν
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Σχετικά
This entry was posted on 06.01.2010 at 8:37 μμ and is filed under Εκ της Παραγωγής μας, Τα εις εαυτόν. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
06.01.2010 στις 8:55 μμ
Ελπίζω η παρέα του blog μας να μεγαλώσει σύντομα. (ευχή για το νέο έτος)
07.01.2010 στις 3:14 μμ
» ῾Ο ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω »
;-)
06.01.2010 στις 9:24 μμ
Μυρτίδα:
Κατά τον Έρμαν Έσσε: «Διαλέγοντας και τακτοποιώντας τις μικρές του λέξεις στη μέση ενός κόσμου που μπορεί να καταστραφεί αύριο, ο ποιητής κάνει ακριβώς αυτό που κάνουν οι ανεμώνες και οι πασχαλιές και τα άλλα λουλούδια που τώρα ανθίζουν σε κάθε αγρό.Στη μέση ενός κόσμου που αύριο μπορεί να καλύψει ένα νέφος δηλητηριωδών αερίων, προσεκτικά σχηματίζουν τις στεφάνες τους και τους κάλυκες, με πέντε ή τέσσερα ή εφτά πέταλα, ομαλά ή δαντελωτά, όλα με τη μεγάλη δυνατή ακρίβεια, και όσο πιο ωραία γίνεται.»
Τίτλος: «Σκέψεις- Δοκίμια», εκδ. Νεφέλη
07.01.2010 στις 10:44 πμ
Προς αποφυγή διπλογραφιών: Η Μυρτίδα ήταν δασκάλα της Κόριννας.
21.01.2010 στις 11:25 πμ
ευχαριστώ, Μυρτίδα!