Όταν ζυγώνεις η νύχτα όλη ανατριχιάζει
οι τοίχοι σαλεύουν
το γιασεμί μυρίζει πιο δυνατά
η θάλασσα ανασαίνει πιο γρήγορα
κι ο άνεμος ανάστατος
σιάζει τα μαλλιά μου
όπως σ΄ αρέσουν.
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Σχετικά
This entry was posted on 24.02.2010 at 9:32 πμ and is filed under Αρχείο Μοντέρνας Ποιήσεως. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed.
You can leave a response, or trackback from your own site.
ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΙΟΝΙ 
24.02.2010 στις 9:38 πμ
Ι. Γκολ, Μαλαισιακά τραγούδια , 4, μτφρ. Ε.Χ. Γονατάς, εκδ. Στιγμή
Αναδημοσιευμένο το παρόν επτάστιχο στο βιβλίο «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» της Β’ Γυμνασίου στην ενότητα «Η αγάπη για τους συνανθρώπους μας, οι φιλικοί δεσμοί, η αγάπη».
24.02.2010 στις 9:50 πμ
Το πραγματικό όνομα του Ιβάν Γκολ ήταν Ισαάκ Λανγκ.Γεννήθηκε το 1891 στο τότε γερμανικό τμήμα της Αλσατίας- Λωραίνης. Σπούδασε νομικά, ιστορία της Τέχνης, και φιλοσοφία. Έγραφε στα γαλλικά και στα γερμανικά. Το 1914 για να αποφύγει τη στράτευση καταφεύγει στη Ζυρίχη. Συνδέθηκε με τους μεγαλύτερους ευρωπαίους λογοτέχνες Ρομαίν Ρολλάν, Πιερ Ζαν Ζουβ, Στεφάν Τσβάιχ και Τζέιμς Τζόυς. Συμμετέχει ενεργά στο αντιπολεμικό κίνημα και γράφει επαναστατικά φιλειρηνικά ποιήματα. Το 1924 συνδέθηκε με το κίνημα των υπερρεαλιστών ενώ είχε επηρεαστεί και απο το γερμανικό εξπρεσιονισμό. Έγραφε επίσης θεατρικά έργα,- θεωρείται ο «πατέρας» του θεάτρου του παραλόγου- και κινηματογραφικά σενάρια. Για ν’ αποφύγει τις διώξεις των ναζί λόγω εβραϊκής καταγωγής κατέφυγε στις ΗΠΑ. Πέθανε το 1950 στη Γαλλία. Προτού πεθάνει είπε:» Φεύγω με γαλλική καρδιά, γερμανικό μυαλό, εβραϊκό αίμα και αμερικάνικο διαβατήριο.»
Έργα του: «Ρέκβιεμ για τους νεκρούς του πολέμου» (1914), «Ανθολογία των πέντε ηπείρων»(ανθολόγηση μοντέρνων ποιητών μεταξύ αυτών και του Καβάφη),»Μαθουσάλας» (θεατρικό), «Μαλαισιακά τραγούδια» (1934) κ.α.
24.02.2010 στις 9:55 πμ
Ο αρχικός τίτλος απο τα Μαλαισιακά τραγούδια ήταν «Τα τραγούδια της Μανυάνα» ενός κοριτσιού της Μαλαισίας.
24.02.2010 στις 3:43 μμ
Κατατοπιστικότατη!
Ακολουθώντας τον ειρμό σου, παραθέτω από τα Μαλαισιακά τραγούδια το εξής:
XVII
Είμαι το ρυάκι σου
που μέθυσε με δυόσμο
Σκύψε πάνω μου
για να σου μοιάσω
Κολύμπησε μέσα μου
να νιώσεις πως τρέμω
Φάε τα ψάρια μου
να μ’ αφανίσεις
Πιες με
να με στερέψεις
Αγάπησέ με
Θα σε συντρέξω να πνιγείς