ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΚΑΜΗΛΑ
Έλα καλή μου καμήλα
ήρθε η ώρα να με πάρεις στον ώμο
κι όχι μαζί μας νερό
κάποτε τελειώνει το νερό
κι ύστερα έχουμε και να το θυμόμαστε
Έλα καλή μου καμήλα
κι αν κουραστείς έχω δασκαλευτεί να περπατώ
ιδίως αν δούμε επιγραφή
μη μ’αφήσεις να πιστέψω
βάδιζε βάδιζε
η έρημος έγινε
για να περιφρονούμε τις οάσεις Συνέχεια
Έρωτα, α θες ναν τα ’χομε καλά,
στο σπίτι μου να μη ματαπατήσεις.
Άϊ που σ’ το λέω· κι α θέλεις να με αφήσεις
αναπαμένον, πάει πολύ καλά.
Εγώ, μ’ έκαψε η πρώτη κουμπαριά.
Κι αν εσύ τώρα δεν αποφασίσεις
να πας στο διάολο και να μη γυρίσεις,
θα ’ρτομε καμμιά μέρα στα χοντρά.
Για δαύτο να με λείπεις, κουμπαρόπουλο·
μη σου μαδήσω ευκείνες τση φτερούγες,
και σε κάμω να σκούζεις σα γαλόπουλο,
και να τρέχεις κουτσόφτερο ’ς τσι ρούγες.
Κι ευκείνες τσι σαΐτες οπού φέρεις
σου τση βάνω όλες μάτσο εκεί που ξέρεις.
….Η γιαγιά μου, χαρμάνιαζε με τσιγάρα Καρέλια ξαπλωμένη, μονάχα προτού κοιμηθεί, και καμιά άλλη στιγμη της μέρας. Μασκαρευόταν με μεγάλα μαύρα γυαλιά ηλίου σχεδόν σε όλους τους εσωτερικούς χώρους, μήπως και κατάφερνε να κρύψει το πόσο είχαν γεράσει τα μάτια της. Συνέχεια
1.Ξένο σώμα
Νόμισα πως ήμουν
έτοιμη περσόνα
σαρκοβόρο στέρεο
αλώβητο, ακέραιο.
Ώσπου κοινοτόπως
ένα ξένο σώμα
βίασε το μάτι μου
γίνηκε κομμάτι μου
και το διώχνω ακόμα.
ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΙΟΝΙ 